Wojna goblina - Jim C. Hines

Trylogia Świat goblina to bardzo ciekawy cykl fantasy. Opowiada o goblinie Jigu, który jest chuderlawym krótkowidzem, a jego współplemieńcy nie darzą go szacunkiem. Jego życie zmienia się, kiedy spotyka i pokonuje drużynę herosów oraz staje się wyznawcą Tymalousa Ciemnogwiazdego, który pomaga mu leczyć inne gobliny. Dzięki swojej sławie zostaje wezwany przez ogry do pomocy w walce z chochlikami, co ani trochę go nie cieszy. W efekcie jednak Jig staje się nie tylko Smoko- i Nekromanto-, ale także Chochlikobójcą.

W Wojnie goblina spotykamy Jiga w momencie kiedy ma już swój własny, jednoosobowy fanklub w postaci goblinicy Relki, która uwielbia zarówno jego jak i jego boga. Staje się to jednak najmniejszym problemem naszego bohatera, kiedy mieszkańcy góry dowiadują się, że w okolicy kręci się podejrzanie dużo oddziałów ludzkich. Herosi z powierzchni znajdują górę, w której mieszkają gobliny i docierają do ich jaskini. Okazuje się, że do Jiga w końcu dotarło rodzeństwo zabitych przez niego dwa lata wcześniej Bariusa i Ryslinda. Genevieve i jej brat Teodor pragną oczywiście zemsty, a także dobrze nam już znanej Laski Stworzenia. Zapobiegając rzezi wódz goblinów zgadza się, aby ludzie zabrali najsilniejszych wojowników, a następnie zapieczętowali górę. Legendarny pech Jiga sprawia, że i on musi udać się w nieznane tereny na powierzchni. Niedługo potem okazuje się, że ludzie muszą walczyć w wojnie przeciw potężnym oddziałom orczycy Billi, która zgromadziła największą w dziejach armię potworów i pragnie zniszczyć wszystkie cywilizowane rasy.

Bardzo ciekawym zabiegiem w tej powieści jest zmiana otoczenia goblinów, dzięki czemu nie dopada nas znużenie dobrze już nam znanymi tunelami góry. Poza tym Jig znajduje się w całkiem innej niż dotychczas sytuacji i musi radzić sobie z nowymi problemami, które są jednak wynikiem wydarzeń z poprzednich dwóch tomów. Jest to dowód konsekwencji autora, który logicznie rozplanował cykl, tworząc w nim sensowny ciąg przyczynowo-skutkowy.

Książkę uatrakcyjnia także wplecienie w nią historii Tymalousa Ciemnogwiazdego, którego wyznawcą jest Jig. Dowiadujemy się przy tej okazji więcej o świecie bogów w uniwersum wykreowanym przez Hinesa. Coś, o czym nasz goblin nie miał początkowo w ogóle pojęcia, staje się coraz istotniejsze w jego życiu. Poza tym mamy okazję dowiedzieć się wreszcie dokładnie dlaczego Tymalous stał się Zapomnianym Bogiem, który musiał liczyć na tak nędznych wyznawców jak gobliny.

Interesujące są także bardzo czytelne nawiązania do Władcy Pierścieni, z tym że… z innej perspektywy. To tak jak byśmy poznawali bliżej armię Saurona. Skojarzenia są tutaj nieuniknione, ale momentami mam wrażenie jakbyśmy mieli do czynienia z parodią albo po prostu ironicznym poczuciem humoru. Hines w jednej z uroczych rozmów Jiga z Ciemnogwiazdym nawiązał nawet do Shreka czym już rozbawił mnie do łez.

Kolejnym plusem Wojny goblina jest widoczny rozwój talentu autora. W Zadaniu goblina miał on wyraźny problem z panowaniem nad wszystkimi bohaterami na raz, tutaj nie ma już o tym mowy. Każda postać w danej scenie ma swoje miejsce i wyraźny udział w wydarzeniach. Mam też wrażenie, że Hines ogólnie o wiele lepiej radzi sobie z prowadzeniem narracji.

Podoba mi się też oprawa graficzna całego cyklu, która jest podobna we wszystkich tomach, dzięki czemu trylogia bardzo ładnie prezentuje się na półce, nie mówiąc już o tym, że łatwiej znaleźć ją w sklepie. Dodatkowym plusem jest także to, że kolejne okładki ukazują zmiany, jakie zachodzą w Jigu. Od obdartego goblina, którego jedynym dobytkiem jest przepaska na biodra po uzbrojonego po zęby wojownika.

Szczerze polecam Świat goblina. O ile w pierwszym tomie narracja jest nieco rozwleczona, potem jest już coraz lepiej. Jest to też coś nowego w fantastyce, ponieważ większość autorów woli opisywać bohaterów, a nie ich brzydkich i odrażających przeciwników. Sama Wojna goblina to szczyt formy autora i źródło naprawdę dobrej rozrywki. Brawa dla Hinesa i oby tak dalej. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę