» Władca wilków

Władca wilków

Dodał: Bartłomiej 'baczko' Łopatka

Władca wilków
6.75
6
Ocena użytkowników
Średnia z 4 głosów
-
Twoja ocena
Władca wilków - Poltergeist patronem
Tytuł: Władca wilków (Vládca vlkov)
Cykl: Czarnoksiężnik
Tom: 1
Autor: Juraj Červenák
Tłumaczenie: Agata Mickiewicz-Janiszewska
Wydawca: Erica
Miejsce wydania: Kraków
Data wydania: 15 maja 2012
Liczba stron: 376
Oprawa: miękka
Format: 140x205 mm
ISBN-13: 978-83-62329-40-3
Cena: 34,90 zł

Prawie dziesięć lat walczył w wojnach, które doprowadziły do rozbicia imperium Awarów, rozciągającego się na równinach pomiędzy Dunajem a Cisą. Należał do drużyn słowiańskich książąt, był najemnikiem, walczącym po stronie Karola Wielkiego, służył w szeregach armii bułgarskiego chana Kruma. Czarny Rogan. Osławiony łucznik, bezlitosny pogromca Awarów. Każdy wódz pragnie mieć go po swojej stronie.

Działa teraz na własną rękę, zapuszcza się w ciemne, zamieszkane przez duchy i demony lasy za Hronem. Tropi ślady Krwawych Psów - najokrutniejszych awarskich oprawców. Dzięki spotkaniu z wiedźmą Mireną i władcą wilków, Czarnobogiem, szybko się dowie, że jego powołaniem jest nie tylko zemsta za dawno nieżyjących bliskich. Aby sprawdzić, jakie drzemią w nim siły i jakie posłannictwo przypadło mu w spadku po nieznanych dotąd przodkach, będzie musiał udać się do królestwa Moreny, bogini śmierci…
Tagi: Władca wilków | Juraj Cervenak | Czarnoksiężnik


Czytaj również

Miecz Radogosta
Kontynuacja jak najbardziej udana
- recenzja
Władca wilków - Juraj Červenák
Wiedźmin junior zza Tatr
- recenzja
Żelazny kostur - Juraj Červenák
Ciemno wszędzie, krwawo wszędzie
- recenzja

Komentarze


~Łędina

Użytkownik niezarejestrowany
    Władca wilków
Ocena:
0
"Czarnoksiężnik: Władca wilków" to powieść, która została oparta na jednym głównym celu. Jej autor zastosował wielowątkowość, ale dotyczy ona szczególnie postaci, które towarzyszą Roganowi. Ta wielka krótkowzroczność i nierozbudowana zbytnio akcja książki, bardzo mnie zawiodły. Rozpoczynając lekturę byłam naprawdę z niej zadowolona, jednaj potem zaczęła mnie ona męczyć. Pod koniec, kiedy rozpoczęła się ostatnia bitwa, krótkie wątki, z którego każdy dotyczył innej postaci, mieszały się ze sobą i doprowadzały mnie do szczytu irytacji. Koniec pozycji wrócił do standardowego rytmu, z jej początku, i znowu było przyjemnie.

16-08-2012 23:49

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.