Śmiertelna fantazja - Nora Roberts

Amerykańska pisarka Nora Roberts, znana bardziej pod pseudonimem J.D. Robb, jest autorką ponad stu książek, z czego aż czterdzieści dotyczy przygód porucznik policji Eve Dallas, której przypadają najdziwniejsze lub wyjątkowo zagadkowe morderstwa. Jej mąż jest ekscentrycznym właścicielem jednej z największych korporacji produkujących gry i programy komputerowe, jej zespół składa się z maniaków wirtualnej rozrywki, a jej własna partnerka ubiera się bardzo kolorowo – wszystko to sprawia, że kreowany przez pisarkę świat z miejsca nabiera życia. Wspomnijmy jeszcze o drobiazgu, jakim jest miejsce osadzenia przygód pięknej pani porucznik, czyli Nowy Jork roku 2060, a otrzymamy nietuzinkowy kryminał science fiction.

Bart Minnock jest człowiekiem sukcesu: ma dwadzieścia dziewięć lat i umysł geniusza komputerowego. Wraz z trójką przyjaciół stworzył prężnie rozwijającą się firmę U-Play, która ciągle odnosi sukcesy na rynku gier komputerowych i właśnie kończy pracę nad swym najnowszym, wielkim projektem. Jednak komuś nie w smak było szczęśliwe i bardzo beztroskie życie Barta, więc postanowił skrócić go o głowę. Dosłownie. Kiedy porucznik Dallas dostaje wezwanie i przyjeżdża na miejsce zbrodni – mieszkania wyglądającego niczym raj każdego maniaka gier komputerowych – widzi, że zwłoki znajdują się w pokoju holograficznym, a ślady obecności sprawcy wyparowały. Wszystko to przeczy logice sugerując, że sama gra zabiła swego twórcę. Eve jednak nie zamierza dać się ponieść fantazji, przedkładając nad nią zdrowy rozsądek. W sprawę postanawia zaangażować swego męża, znającego rynek gier od zaplecza i, jak się okazuje, również samą ofiarę, której pomógł swego czasu rozkręcić interes. On sam, dowiedziawszy się o śmierci Barta, postanawia za wszelką cenę dojść do tego, kto i dlaczego zamordował jego przyjaciela i zarazem jedynego godnego rywala w interesach. Jak się szybko okaże, sprawa jest bardziej zagmatwana , niż ktokolwiek sądził, a jej finał będzie się wydawał żywcem wyjęty z wirtualnego świata gry Barta.

Fabuła to największy atut tej książki, jest ona zarówno prosta jak i skomplikowana w swej różnorodności. Czytelnik śledzi schematycznie prowadzone dochodzenie, o którym mógł już wielokrotnie czytać we wszelkiej maści kryminałach, jednocześnie co rusz jest zaskakiwany zwrotami akcji. Im bardziej zagłębia się w sprawę morderstwa, tym bardziej chce wiedzieć nie tylko: kto zabił, ale: jak tego dokonał. Świetną zagrywką okazał się bowiem wstęp książki, w którym spotykamy wesołego Barta i widzimy, co dzieje się w grze zanim ten w niej zginie. Dzięki temu czytelnik zna o jeden szczegół więcej od detektywów, a to pozwala mu prowadzić własne, nasuwające nieco odmienne wnioski, śledztwo. Niemal do samego końca nie wiadomo, kto – bohaterowie czy czytelnik – jest bliżej prawdy i dzięki temu radość z lektury jest olbrzymia.

Kolejnym plusem są postacie: wyraziste, żywe i – co najważniejsze – różnorodne. Mamy tutaj zderzenie kilku zupełnie odmiennych światów. Ten czysto kobiecy jest reprezentowany przez Eve Dallas, chłodno podchodzącą do swej pracy, kompletnie nierozumiejącą męskiej fascynacji grami komputerowymi i występującymi w nich półnagimi heroinami, a jednocześnie – jak prawdziwa kobieta – potrafiącą mieć nagle natłok myśli o rzeczach zgoła błahych w danej sytuacji. Przedstawicielką kolejnego świata jest partnerka Eve z pracy, detektyw Delia Peabody, postać będąca swego rodzaju pomostem pomiędzy światem pani porucznik a graczami. Jest osobą bardzo żywiołową, kocha wirtualną rozrywkę, ale też bardzo często przejawia typowo kobiece uczucia jak opiekuńczość czy szczera troska. Kiedy z Eve odgrywają dobrego i złego glinę, ona zawsze jest tym dobrym. Ostatnim światem jest społeczeństwo graczy, które tutaj posiada wiele twarzy. Są to osoby z wydziału od cyberprzestępstw, jest Roarke, czyli mąż głównej bohaterki, są pracownicy firmy U-Play oraz sam zamordowany. Każda z tych postaci reprezentuje zupełnie odmienny typ gracza. Jedni są kompletnymi nerdami, kolekcjonującymi wszystko z ich ulubionych gier, inni (jak Bart Minnock) wiecznymi dziećmi o genialnych umysłach, jeszcze inni zaś zwykłymi ludźmi, którzy od czasu do czasu po prostu lubią w coś pograć dla zabawy.

Jeśli idzie o sam styl pisarki, to jest on bardzo przyjemny w odbiorze i przyswajalny dla każdego czytelnika. Autorka pisze w taki sposób, że z jednej strony doskonale zdajemy sobie sprawę, że fabułę osadzono w odleglejszej przyszłości, jednak wiele rzeczy jest niemal identycznych jak w obecnych czasach. Nie spotkamy tutaj jakiś niezrozumiałych pojęć, wydumanych maszyn czy połamanych praw fizyki. Świat przedstawiony w zasadzie nie różni się za bardzo od naszego, z tą różnicą, że tam po ulicach przechadzają się androidy obdarzone skomplikowaną SI zdolną myśleć abstrakcyjnie. Jedyną wadą w stylu Nory Roberts jest brak określenia autorów wypowiedzi w dialogach: trzeba się domyślać, co kto mówi oraz do kogo. Potrafi to miejscami zirytować, zwłaszcza kiedy rozmowa przebiega między kilkoma osobami naraz. Na szczęście braki te nie zdarzają się często i nie wpływają znacząco na odbiór całości.

Śmiertelną fantazję mogę polecić absolutnie wszystkim miłośnikom kryminałów. Powinna spodobać się zarówno kobietom, jak i mężczyznom, pokazuje bowiem z różnych perspektyw te same wydarzenia oraz środowisko gier komputerowych i graczy. Ciężko mi natomiast stwierdzić, czy jest to pozycja, do której będzie się wracać. Książka jest w swej treści tak zróżnicowana, że każdy może ją odebrać zgoła inaczej przy ponownym czytaniu, zwłaszcza że będzie już wiadomo: kto, dlaczego i, przede wszystkim, jak zabił. Uważam, że warto mieć Śmiertelną fantazję w swoich zbiorach, bo jest to w pewien sposób książka unikatowa w tym gatunku. W końcu ile kobiet potrafi umiejętnie opisać męskie środowisko graczy i do tego wykreować w nim świetnie przemyślaną zbrodnię? Z pewnością niewiele. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę